español
 galego

 

VIGO

 My experience of Spain had previously been limited to the tourist Spain of the South. Vigo, however is quite different. My overriding impression of the City of the Olive Tree, was of a town not unlike my hometown, Newcastle upon Tyne, in terms of size a population, but at the same time, a town of more extreme contrasts.

The Industrial Revolution seems not to have arrived in some areas of Vigo. On the other hand the City shows the increasingly familiar signs of its passing. Such contradictions are indicative of the speed of passage within contemporary society and the city bears visual evidence.

One is dominated, above all, by the presence of the Atlantic Ocean far different from Mediterranean Spain with its massive weather systems not unlike the West of Scotland. The fishing industry central to the town's image of itself, celebrated throughought the city and brought into its cultural life by heroic public sculptures. At the same time the River Lagares pours its cargo of raw sewage into the bathing areas on the nearby beach, and the quality and quantity of the fishing declines.

The idea of the 'City of the Olive Tree' is an enchanting one even if the city, with its rampaging motor vehicles, seems to overshad the olive tree these days. Despite this paradox, the idea seems provide a context for the people of Vigo and a focal point for their true identity and sensibility.

Many of these observations and problems of course, apply in other cities. Every city is a microcosm of the world. Certainly man the problems of de-industrialisation, international capital and pollution are shared. Only through cultural intervention will we learn to anticipate and deal with such issues.

To this end I am delignted to make my small contribution. I enjoyed my stay in Vigo very much and would like to express appreciation to the following: Manuel Sendon, for his vision forbearance: Luz and Xosé Luis for their friendship and assistance: Suso for his patience, enthusiasm and excellence, particularly my Spanish! and the people I met on the way, all of whom were a pleasure to meet.

John Kippin
Newcastle upon Tyne 1994



VIGO

Mi experiencia de España se limitaba a la España turística del sur. Vigo, sin embargo, es muy diferente. Mi principal impresión de la ciudad olívica fue la de una ciudad no muy diferente a la mía, Newcastle upon Tyne, en cuanto a tamaño y población, pero al mismo tiempo, la de una ciudad de contrastes extremos.

Hay zonas de Vigo a las que parece que todavía no ha llegado la revolución industrial. Por otro lado la ciudad muestra las señales cada vez más familiares de su paso. Estas contradicciones reflejan la velocidad del paso del tiempo en la sociedad contemporánea y la ciudad muestra esa evidencia visual.

Uno se siente dominado, por encima de todo, por la presencia del océano Atlántico, muy distinto de la España mediterránea con sus sistemas masivos del tiempo no diferentes del oeste de Escocia. La industria pesquera es central para la imagen que la ciudad tiene de sí misma, y es celebrada por toda la ciudad e introducida en su vida cultural mediante esculturas heroicas. Al mismo tiemoo el río Lagares vierte su carga de aguas residuales sin depurar en las zonas de baño de la playa cercana, y la cantidad y la calidad de la pesca empeora.

La idea de "Ciudad del olivo" es encantadora, incluso cuando la ciudad, con sus automóviles furiosos, parece darle sombra al olivo estos días. A pesar de esta paradoja, la idea parece proporcionar un contexto para la gente de Vigo y un foco para su verdadera identidad y sensibilidad.

Muchas de estas observaciones y problemas son aplicables por supuesto en otras ciudades. Cada ciudad es un microcosmos del mundo. Ciertamente muchos de los problemas de la desindustrialización, del capital internacional y de la contaminación son compartidos. Sólo a través de la intervención cultural aprenderemos a anticiparnos y tratar estos temas.

Con esta finalidad me siento complacido en hacer mi pequeña contribución. Disfruté mucho de mi estancia en Vigo y me gustaría expresar mi agradecimiento a las siguientes personas: Manuel Sendón por su visión y paciencia, Luz y Xosé Luís por su amistad y ayuda, Suso por su paciencia y entusiasmo especialmente con mi castellano, y a la gente que encontré en el camino, porque fue un placer conocerlos a todos ellos.

John Kippin
Newcastle upon Tyne 1994


VIGO

A miña experiencia de España limitábase á España turística do sur. Vigo, sen embargo, é moi diferente. A miña impresión principal da cidade da oliveira foi a dunha cidade non moi diferente á miña, Newcastle upon Tyne, en canto a tamaño e poboación, pero ao mesmo tempo, a dunha cidade de contrastes extremos.

Hai zonas de Vigo ás que parece que aínda non chegou a revolución industrial. Por outra banda a cidade mostra os sinais cada vez máis familiares do seu paso. Estas contradiccións reflicten a velocidade do paso na sociedade contemporánea e a cidade mostra esta evidencia visual.

Un séntese dominado, por riba de todo, pola presencia do océano Atlántico, moi distinto da España mediterránea cos seus sistemas masivos do tempo non diferentes do oeste de Escocia. A industria pesqueira é central para a imaxe que a cidade ten de si mesma, e é celebrada por toda a cidade e introducida na súa vida cultural mediante esculturas heroicas. Ao mesmo tempo o río Lagares verte a súa carga de augas residuais sen depurar nas zonas de baño da praia cercana, e a cantidade e calidade da pesca empeora.

A idea da "Cidade da oliveira" é encantadora, mesmo cando a cidade, cos seus automóbiles furiosos, parece darlle sombra á oliveira estes días. A pesar deste paradoxo, a idea semella proporcionar un contexto para a xente de Vigo e un foco para a súa verdadeira identidade e sensibilidade.

Moitas destas observacións e problemas son aplicables por suposto noutras cidades. Cada cidade é un microcosmos do mundo. Certamente moitos dos problemas da desindustrialización, do capital internacional e da contaminación son compartidos. Só a través da intervención cultural aprenderemos a anticiparnos e tratar estes temas.

Con esta finalidade síntome compracido en facer a miña pequena contribución. Disfrutei moito da miña estancia en Vigo e gustaríame expresar o meu agradecimiento ás seguintes persoas: Manuel Sendón pola súa visión e paciencia, Luz e Xosé Luis pola súa amizade e axuda, Suso pola súa paciencia e entusiasmo especialmente co meu castelán, e á xente que atopei no camiño, porque foi un pracer coñecelos a todos eles.

John Kippin
Newcastle upon Tyne 1994